ต้นกำเนิดของละอองลอย

แนวคิดของละอองลอยเกิดขึ้นจากข้อเสนอของ Lynde ในปี พ.ศ. 2405 เพื่อเตรียมบรรจุภัณฑ์ที่มีแรงดันด้วยสารละลายก๊าซอิ่มตัวจนกระทั่งถึงปี 1926 เอริก โรไธม์ วิศวกรเคมีชาวนอร์เวย์ ได้ใช้ระบบก๊าซเหลวเพื่อเตรียมรูปแบบดั้งเดิมของละอองลอยสมัยใหม่
ในปี พ.ศ. 2486 Goodhue ได้เตรียมสเปรย์ฆ่าแมลงแบบพกพาโดยใช้ไดคลอโรดิฟลูออโรมีเทน (ชื่อทางการค้า F12) เป็นกระสุนปืนนี่อาจเป็นการพัฒนาเชิงปฏิบัติที่สำคัญที่สุดในการพัฒนาละอองลอยสเปรย์ฆ่าแมลงเริ่มใช้ในปี พ.ศ. 2490 โดยต้องใช้ถังแรงดันที่หนาและหนักมากด้วยความสำเร็จในการพัฒนากระสุนปืนแรงดันต่ำและถังแรงดันต่ำ ต้นทุนของละอองลอยจึงลดลงและพัฒนาอย่างรวดเร็วในช่วงทศวรรษ 1950 ละอองลอยถูกนำมาใช้สำหรับโรคผิวหนัง บาดแผล แผลไหม้ และการติดเชื้อในท้องถิ่น และในปี 1955 มันถูกใช้สำหรับการบริหารระบบทางเดินหายใจในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา การวิจัยในสาขานี้มีความกระตือรือร้นมากขึ้นเรื่อยๆ และมีผลิตภัณฑ์มากขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงยารักษาเฉพาะที่ ยาปฏิชีวนะ สมุนไพรต้านทานโรค และอื่นๆนอกจากนี้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ในละอองลอยเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆประการแรก การปรับปรุงระบบการนำส่งยา เช่น อุปกรณ์นำส่งยาแบบสูดดมใหม่ ทำให้การใช้ละอองลอยสะดวกยิ่งขึ้น และเป็นที่ยอมรับของผู้ป่วยมากขึ้นประการที่สอง เทคโนโลยีการเตรียมการใหม่ๆ เช่น การใช้ไลโปโซม ยาตั้งต้น และตัวพาโพลีเมอร์ สามารถยืดระยะเวลาการคงอยู่ของยาในปอด และมีบทบาทในการปลดปล่อยยาอย่างช้าๆ
รูปแบบยาที่คล้ายกับละอองลอย ได้แก่ ละอองลอยและละอองลอยแบบผงบทนี้จะแนะนำละอองลอยเป็นหลักเภสัชตำรับจีนฉบับปี 2000 มีสเปรย์ 6 ชนิด และเภสัชตำรับของสหรัฐอเมริกาฉบับที่ 27 มีสเปรย์ 20 ชนิดและกระสุนปืน 6 ชนิด